Η επόμενη ημέρα φαντάζει σα την εποχή των παγετώνων ή κάποιον εφιαλτικό πυρινικό χειμώνα.
Κάθε σπιθαμή του 'είναι' μας,κάθε καινούργια σκέψη είναι ποτισμένη από την άυλη παρουσία χορευτών,μεξικάνων,νταβατζήδων και πρεζεμπόρων.Γευθήκαμε το 'αίμα' της Νοταρά και γίναμε αιμοδιψή βαμπίρ.Η άσβεστη δίψα μας οδήγησε ουκ ολίγες φορές να κρεμόμαστε σε παράθυρα για να πιούμε μια τζούρα.Τώρα,όλα αυτά θα αποτελέσουν παρελθόν...
Μας πείρατε τους άστεγους,διώχνετε τους αλλοδαπούς εργαζόμενους και τώρα θα μας στερήσετε και την τελευταία όαση δροσιάς μέσα στη γκρίζα πραγματικότητα του τσιμέντου και του γυαλιού.
Σε λίγο θα καθαρίσετε και τα πεζοδρόμια από το κάτουρο να χάσουμε και τις μυρωδιές των παιδικών μας χρόνων! Εξαπολύσατε ανελέητες επιθέσεις με απολυμαντές και χλωρίνη.Αλλά είμαστε ακόμα εδώ,τα όνειρα μας δε ξεθωριάσανε με τα χημικά σας.
Δε ξέρω μέχρι που θα φτάσει η άκρατη μισανθρωπιά σας και ο πόλεμος στους ρομαντικούς αυτών των πόλεων,αλλά ένα πράγμα να ξέρετε.
Εμείς θα είμαστε εδώ κόντρα στις λογικές της ρομποτοποίησης και των χαμένων ονείρων.Θα είμαστε εδώ για να σας θυμίζουμε ότι κάποτε χορεύαμε ανέμελοι στους δρόμους χωρίς να τρομάζουμε από τα τουριστικά σας λεωφορεία και τα προβοκατόρικα τρενάκια.Θα είμαστε εδώ και θα ατενίζουμε τα άστρα με τη μούρη λιώμα στο πάτωμα.Θα χέζουμε όπου θέλουμε και θα κατουράμε στις ψεύτικες βιτρίνες του 'πολιτισμού' σας.
Τα στρώματά και οι παλέτες μας θα είναι εκεί πάντα για να σας θυμίζουν πότε υποτροπίασε η μαρία...
Ρομαντικά Πρεζόνια
Φράξια Νοταριστών
